Günün en cok sevdigim vaktindeyim simdi, gündüz ve gecenin birbiriyle selamlastigi zamanidir simdi...
Gökyüzü kararsiz bir sekilde henüz alacakaranlik...
Günes son birikmis isiklariyla ay’dan aldigi gücle birlikte toparlarlanirken, ben disari cikip biraz hava almaya karar veriyorum...
Dalgin dalgin yürüyorum soguklarin yasanmadigi bir kis aksaminda, hafiften esen rüzgar saclarimi savuruyor özgürce…
Düsündükce derin bir nefes aliyorum, icimde öyle bir sizi var ki.. her nefesimde gizlidir sesi.
Adina ne denir; nasil anlatilir, neden vardir su kalbimde bilemiyorum….
Belli ki, bu gün de yine kendi kendime sordugugum sorularla basim agriyacak..
sonu olmayan sorularimsa her seferinde cevapsiz kalacak..
Böylece dönme dolap gibi tekrar basliyor hersey; Ben, sorularim ve hayat..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder